Tres son os puntos de referencia habitual das fotografías e postais da primeira metade do século XX sobre Santa Uxía. O concello, a igrexa e o dique. Esta espectacular fotografía ofrece unha imaxe de toda a fachada do dique ou malecón do porto de Santa Uxía. Publicada nun álbum de 1914 dos que facia “O barato de Ribeira” (actualmente a Joyeria Montero) permítenos apreciar como era a recen nomeada cidade, destacando as salgadeiras e conserveiras.
Estamos ante unha postal de finais dos 60 xa preto dos 70. A foto amosa a Praza de Otero Goyanes. Na imaxe pódese ver a sede daquela do "Banco de La Coruña", e enriba do cal estaba a sede do Círculo Mercantil e Industrial e tamén coma non as rúas Ramón y Cajal, coa "Panadería de Sinda", casa por certo construída o mesmo ano que a Igrexa Parroquial en1864.
Xa á dereita do banco na Rúa General Franco vese a Casa Solariega dos Otero. Un dos seus descendentes, José María Otero Goyanes da nome á praza que antigamente se chamaba "Porta do Sol" e ata finais do século XIX, "Praza do Carme". Tralo pazo estaba antigamente o “Barato de Riveira- Casa Baltar” a principios do século pasado e hoxe ocupada pola "Reloxería Montero".
Por certo, como vedes a foto fíxose en plenas festas de verán como amosa o alumeado.
A actual Rúa Galicia de Santa Uxía denominábase nos anos 30 do século pasado Rúa Venecia. Cubría desde Padín ata a actual Praza da Porta do Sol que antes se chamaba Praza do Carme e posteriormente Praza de José María Otero Goyanes, nome que se lle puxo trala guerra civil. Como se pode apreciar na postal a rúa era unha das de mais actividade da cidade. O final da fotografía estaba o Castelo e o principio da imaxe vese unha xastrería á esquerda, sabedes cal é?, e a dereita a casa onde tería lugar anos despois un dos sucesos mais lutuosos da localidade coa morte de varias persoas. A postal pertence a un álbum dos anos 20-30 do século pasado.
Na década dos anos noventa recuperei para a historia local de Riveira a historia do naufraxio do "Vapor-correo Santa Isabel". Un transporte marítimo non que faleceran 221 persoas o 2 de xaneiro de 1921.
Sería cunha serie de artigos publicados en varios xornais galegos nos que aparecerían amais por primeira vez, fotografías de como era o buque. De aí nacería o libro "Sálvora, memoria dun naufraxio. A traxedia do Santa Isabel", e con recuperaríase o papel dás heroínas de Sálvora, que por certo foran CATRO e non tres como algúns se empeñan en poñer. Unha delas interviría decididamente desde outra dorna. E iso sen esquecer tampouco ós homes que tamén intervirán no salvamento e que recibirían recoñecemento oficial.
Pero hoxe traio a esta páxina a outra heroína de 17 anos tamén de Riveira. Corría o ano 1930 e a Sociedade Española de Salvamento de Naufragos concedía unha medalla e un premio en metálico á moza Dolores Fernández Sarasqueta, quen como recollía a prensa da época era homenaxeada en Vigo a principios de novembro dese mesmo ano. A moza salvou a unha meniña de dez anos de morrer afogada o 3 de setembro.
Hoxe reproduzo parte da páxina da publicación "Mujeres españolas" nas que se recollía o acto da homenaxe feita na cidade olívica a esta riveirense, da que por certo fai pouco se cumpliron 85 anos.
Despois duns dias de lecer regresamos e facemolo cunha foto que apunta a que é Coroso. Teño dúbidos o respecto a ver si alguén se anima a facer comentario sobre ela.
La Voz de Galicia, 20150822[/caption]
1965 Corrubedo[/caption]
1965 Santa Uxía de Riveira Rosalia Castro[/caption]
1965 Santa Uxía Malecón[/caption]
1925 San Martiño de Oleiros[/caption]
1960 aprx. Riveira Praza de abastos e lonxa[/caption]
1950 peirao de Santa Uxía de Riveira[/caption]
Hoxe subimos dúas fotos curiosas que nos chegan por un lector da aterraxe dun helicóptero na explanada do porto e a expectación que levantou entre os veciños. Non temos datadas as fotografías polo que si alguén sabe algún dato agradeceríase o comentásedes. Deben ser de principio dos sesenta.
De esquerda a dereita: Cesáreo Canabal (Párroco) acompañado de parte dos autores Esther Del Castillo, Antón Luaces, Xosé María Fdez.Pazos (Coordinador da obra) e Manuel Mirás secretario de Cáritas Ribeira.[/caption]Dez autores desde profesores da universidade, institutos, historiadores, xornalistas, teólogos e fregueses, traballaron de maneira altruísta e nesta obra durante mais de dous anos coordinados polo historiador e xornalista, Xosé María Fernández Pazos. “Santa Uxía de Ribeira, ocho siglos de comunidad” leva una introdución do Arcebispo de Santiago, Monseñor Julián Barrio Barrio e un saúdo do párroco, Cesáreo Canabal Castro.
O longo do texto o lector descubrirá os documentos máis vellos no que aparece a orixe do primeiro topónimo da parroquia no século XIII. A obra está impresa a todo cor en tapa dura e profusamente ilustrado con preto de 300 fotografías e reproducións de documentos, moitos deles cedidas polos fregueses. Os beneficios do libro serán destinados integramente a obras sociais da parroquia de Santa Uxía e pódese conseguir nas librarias da localidade que colaboran xenerosamente na súa venda.
Coa edición deste libro completanse os actos conmemorativos do aniversario do templo que tivo o pasado 23 de novembro a inauguración do museo parroquial.
Cuberta do libro
Reproducción do documento máis antiguo coñecido no que aparece Santa Ougea Ribeira, ano 1385 da era actual.
As relacións do concello coa Igrexa
A historia dos cruceiros 
Radio Riveira emisora Parroquial a primeira de Galicia 
Mais sobre a historia parroquial 
A comunidade cristiá 
Reportaxe gráfica coas aportacións dos feligreses 
Traballo sobre a imaxinería da parroquia
Imaxe do Paso no ano 1960
1955 aprox. Vista Santa Uxía de Riveira[/caption]
No noso percorrido pola historia do noso concello traemos hoxe esta postal dos anos 20 na que aparece a actual parroquia de Castiñeiras. Por aquel entón a maioría dá mesma pertencía a Santa Uxía e outra parte a Carreira.
1958 Riveira Carreira ciclista[/caption]Espectacular imaxe do casco urbano de Santa Uxía a finais da década dos 60. A fotografía tomada no serán, amosa a cidade conservando aínda todo o seu encanto si ben empezan a construírse xa os "mamotretos" que marcaron e marcan o feísmo local das décadas posteriores. Santa Uxía empezaba a perder o encanto da "Cidade Branca da Ría de Arousa" que lle dera o premio nacional de embelecemento de pobos en 1959. Vese aínda a lonxa vella, o peirao e destaca a iluminación do recen estreado Monumento o Sagrado Corazón de Xesús, inaugurado apenas catro anos antes, que podía divisarse desde toda a ría.
